فعالان حقوق زنان در شهر کلن که مدت ۱۲ روز را در اعتصاب غذایی بهسر میبردند به اعتصابشان پایان دادند. این فعالان خواستار رسیدگی به وضعیت زنان از جمله به رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی در افغانستان ازسوی سازمان ملل شده بودند. این فعالان که از اول سپتامبر تا دوازدهم همین ماه به منظور رسیدگی به وضعیت حقوق بشری زنان، به رسمیت شناسی «آپارتاید جنسیتی» در افغانستان و همچنان توقف حمایت از طالبان اعتصاب غذایی کرده بودند روز سه شنبه،۲۱ سنبله، با انتشار اعلامیهای به اعتصاب ۱۲ روزهشان پایان داد.
دراین اعتصاب غذایی فعالان زن به ویژه تمنا زریاب پریانی را شماری از زنان در داخل و خارج از افغانستان نیز همراهی میکردند. خانم پریانی با پایان دادن به اعتصاب غذایی اش از سایر زنان و دختران که دراین مدت در حمایت از او اعتصاب کرده بودند نیز خواسته است که به اعتصاب شان پایان دهند.
در اعلامیه که از سوی تمنا پریانی نشر شده، آمده است که درجریان این اعتصاب غذایی خانم پریانی، در ۱۲ روز گذشته با معاون ایالت نوردراین-وستفالن، ریچارد بنت، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل برای افغانستان، گئورک کلوسمن، رییس بخش افغانستان و پاکستان در وزارت امور خارجه آلمان و رینا امیری، نماینده ویژه آمریکا در امور حقوق بشر و زنان افغانستان، در مورد وضعیت نابسامان زنان و محرومیت دختران از درس و تحصیل در افغانستان گفتگوهای داشته و خواهان رسیدگی به مشکلات آنان شدهاست.
همزمان با پایان اعتصاب غدایی، خانم پریانی از مرحله دوم مبارزه خبرداده و گفته است: «ما وارد مرحله دوم مبارزه خود برای به رسمیت شناسی آپارتاید حنسیتی خواهیم شد و این مبارزه بر جستوجوی راههای حقوقی به هدف به رسمیت شناسی آپاتاید جنسیتی در افغانستان متمرکز خواهد بود.»
والدین ملاله یوسفزی، برنده صلح نوبل نیز برای حمایت تمنا زریاب پریانی و سایر همراهانش وارد آلمان شده و پدر ملاله یوسفزی نیز به اعتصاب غذایی آنان پیوست. او به فعالان زن به ویژه خانم پریانی گفت که :”شجاعت و انعطاف شما جرقهای از الهام را در درون همهای ما زنده کردهاست.”
خانم پریانی میافزاید که پایان اعتصاب غذایی او و همراهانش پایان کار نیست و آنها حاضرند تا دراین مسیر بار دیگر در شهرهای مختلف خیمههای تحصن برپا کنند.
تمنا زریاب پریانی و خواهرش زرمینه پریانی، که پس از سقوط حکومت پیشین و قدرت گیری دوباره طالبان بر افغانستان در اعتراضات درکابل اشتراک داشتند ازسوی طالبان بازداشت شده و مدتی را در زندان آنان سپری کردند. آنها پس از رهایی از زندان بامشکلات زیاد به پاکستان و سپس به آلمان آمدند.
گزارشی از سید قدیر وفا