در برخی از کشورهای اتحادیه اروپا، مدت زیادی است که کوچکترین سکههای سنت در گردش نیست. در آلمان نیز در حال حاضر بحث لغو سنت مطرح است. از اول ژانویه ۲۰۰۲، یورو در آلمان و بسیاری از کشورهای اروپایی استفاده میشود. واحد پولی مزایای زیادی بهویژه برای مصرفکنندگانی که عاشق سفر هستند به ارمغان آورده است، اما البته هنوز هم منتقدان زیادی وجود دارند که مایلند مارک (پول قبلی آلمان)، که با یورو جایگزین شده است، بازگردد. با این حال، در حال حاضر، موضوع دیگری درباره پول نقد غالب است: سکههای مسی. به عقیده بسیاری، به ویژه سکههای یک و دو سنتی دیگر ضروری نیستند و در عوض تنها بر ضرابخانهها و کیف پول ما سنگینی میکنند. در واقع، تعدادی از کشورهای اتحادیه اروپا قبلاً تصمیم گرفته اند کوچکترین سکههای یورو را از محدوده خود حذف کنند. سکههای یک و دو سنتی مدتی پیش در فنلاند، هلند، ایرلند، ایتالیا و بلژیک لغو شد. اکثر این کشورها گفته اند که در صورت لزوم، پرداخت به پنج سنت انجام شود. پس آیا کوچکترین سکههای سنت نیز باید در نهایت در آلمان کنار گذاشته شوند؟
تولید سکههای سنت گران است
متأسفانه، یک، دو یا پنج سنت دیگر در آلمان – و در واقع در بقیه اروپا نیز ارزش زیادی ندارد. با این وجود، پول مسی همچنان در اکثر کیف پولها حمل میشود. اکنون که برخی از کشورهای اتحادیه اروپا لغو کوچکترین سکه های یورو را آغاز کرده اند، این سوال بیشتر و بیشتر در آلمان مطرح می شود: آیا هنوز به این سکهها نیاز داریم؟
برای یافتن پاسخ، کمیسیون اروپا یک مشورت عمومی بین پایان سپتامبر ۲۰۲۰ و ژانویه ۲۰۲۱ انجام داد. بانک Sparkasse در مقالهای در این زمینه در وب سایت رسمی خود گزارش می دهد، که ۷۰ درصد از شرکت کنندگان نظرسنجی موافق لغو سکههای یک و دو سنتی و تعداد مشابهی از مردم نیز موافق پرداخت ۵ سنتی بودند.
آیا خلاص شدن از شر کوچکترین سکهها جنبه منفی دارد؟
در واقع، به نظر میرسد لغو کوچکترین سکههای سنتی در آلمان فقط یک موضوع زمان باشد. برخی از کشورهای اروپایی گردش سکههای سنتی را حذف کردند. پس آیا اصلاً لغو سکههای یک و دو سنتی ضرری خواهد داشت؟ مهمترین استدلال منتقدان این است که خداحافظی با پول مسی راه را برای جامعه ای بدون پول نقد باز میکند. این امر به ویژه افراد مسن را که هنوز هم دوست دارند با اسکناس و سکه پرداخت کنند، در مضیقه قرار خواهند گرفت. مهمتر از همه، لغو کوچکترین سکههای سنت میتواند زندگی را برای بی خانمانها و متکدیان که اغلب در زندگی روزمره خود به این پول وابسته هستند، بسیار دشوارتر کند.