انجمن بین المللی زنان نشست سال گذشته شان را در ماه سپتامبر در فرانکفورت برگزار کردند. در کنار تمام جذابیت‌هایش از به نمایش گذاشتن صنایع دستی و فرهنگ‌های مختلف گرفته تا ایجاد غرفه‌هایی جداگانه برای ارائِه غذاهای کشورها، تا اجرای رقص و آهنگ ؛ توجه ام به میزگردهایی که در زمینه‌های مختلف توسط زنان اجراء می‌شد، جلب شد.
آخرین میزگرد مربوط به بحث در مورد شجاعت و اعتماد به نفس در مشارکت سیاسی زنان مهاجر که متأسفانه تا به امروز در آلمان بسیار کمرنگ می‌باشد بود.
هدف از طرح این بحث، ارزیابی مشکلات و راه‌کارهای آن برای مشارکت بیشتر زنان مهاجر درعرصه سیاست با توجه به انتخابات ایالتی پیش رو در ایالت هسن بود. این در حالیست که در فرانکفورت زنان قدرتمندی با پیشینه مهاجرت وجود دارند که اشتراک سیاسی شان می‌تواند بسیاری از مشکلات همنوعانشان را بر طرف کند. در این میز گرد «نیلاب الکوزی کیزینگر» عضو هیئت مدیره و معاون سخنگوی منطقه ۱۰ در فرانکفورت و یکی از اعضای کمیسیون تنوع فرهنگی (grünen) و مونا اکرمی مدیر پروژه نهاد “Berami” و یکی از اعضای فعال (SPD) در بخش مهاجرت، ادغام و تنوع فرهنگی در کنار دیگر سخنران‌ها، موضوعات مختلفی را در حیطه تخصص شان به بحث گرفتند.
سیاستمداران جوان با پیشینه مهاجرت:
در حاشیه این نشست از نیلاب الکوزی پرسیدم، وظیفه زنان افغان که در این کشور تحصیل کرده‌اند ودر زمینه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و هنری توان بلند کردن صدایشان را دارند، برای دفاع از حقوق زنان افغانستان چیست؟
در پاسخ گفت: “در قدم اول باید از هر تریبونی که فرصت اظهار نظر برای‌مان مهیا می‌کند، حالت زنده گی زنان افغان را انعکاس دهیم.
قدم دوم، اتحاد تمام زنان افغان در شهر فرانکفورت مد نظراست. تا الان من تنها هستم و این در حالیست که این شهر جمعیت بزرگی از افغان‌ها را در خود جای داده است و مشارکت سیاسی زنان افغان درانتخابات شورای خارجی‌ها می‌تواند ما را در موقف سیاسی مان قوی بسازد و دنیا مشکلات زنان در افغانستان را جدی تر ارزیابی کند.
همچنان وظیفه ماست که زنان متخصصی که قبلا و یا تازه از افغانستان آمده اند را در جلساتی اینچنینی فرصت بدهیم تا از وضعیت زنان به‌شکل تخصصی صحبت کنند و مشکلات کلی شانرا بازگو کنند.”
عضویت در گروه های سیاسی آلمان:
از مونا اکرمی پرسیدم: با در نظر داشت وضعیت زنان در ایران و افغانستان، حضور زنان در سیاست وعضویت در گروه های سیاسی آلمان چقدر می‌تواند به بلند کردن صدای زنان در این کشورها و دادخواهی برایشان تاثیر داشته باشد؟
او می‌گوید: “تاثیر به سزایی دارد. من به تنهایی قدرت رساندن صدای زنان به گوش سیاستمداران را ندارم و این زمانی میسراست که زنان بیشتری دست به دست هم بدهیم.
با اینکه عضویت من در یکی از احزب سیاسی آلمان توانسته زمینه ساز ارتباط بیشترم با سیاسیون شود ولی در آلمان هر کس، حتی کسانیکه عضویت احزاب سیاسی را هم ندارند میتوانند صدای شانرا به سیاسیون برسانند.
ما با در نظر داشت تجربه زنده گی زیر سلطه دولت‌های دیکتاتور در کشورهای‌مان معمولا به سیستم‌های دموکراتیک عادت نداریم ولی اینجا می‌توان با تک تک نماینده‌ها ارتباط برقرار کرد و از طریق آنها دولت‌ها را تحت فشار گذاشت. بنا بر این، ما (ایرانی‌ها، افغان‌ها و حتی اکراینی‌ها) که کشورهای‌مان دچار جنگ و نابرابری و ظلم است نباید سکوت کنیم و سعی نمائیم صدای‌مان را به سیاسیون کشورهایی که حالا در آن زنده گی می‌کنیم برسانیم و بهترین نوعش هم مشارکت مستقیم در سیاست می‌باشد”
میزبان این برنامه “ابتکار همکاری آموزشی” یا (Bildung-Initiative-Zusammenarbeit e.V) و Frauen Forum International بود.
