نظیره و نظیمه خیرزاد دو خواهر ورزشکار از افغانستان، همیشه آرزو داشتند با هم در ماراتن فرانکفورت شرکت کنند که امسال تنها نظیمه می‌تواند بدود، زیرا پزشک نظیره به دلیل ریسک‌های سلامت اجازه شرکت نداد. نظیره قصد دارد مدال را به همه زنانی افغانستان که اجازه ورزش ندارند تقدیم کند و امیدوار است سال آینده با خواهرش همراه شود.
بازگشت به دویدن بعد از بیماری
نظیمه بعد از تشخیص تومور مغزی، دو عمل جراحی و شش ماه بستری شدن، دوباره توانست حرکت کند و ورزش را از سر بگیرد. او ابتدا با ویلچر و عصا شروع کرد و پس از ماه‌ها توانست دوباره بدود. تابستان امسال، نظیمه در یک مسابقه شهری در فرانکفورت شرکت کرد و نشان داد که اراده و پشتکار می‌تواند بر سختی‌ها غلبه کند.
فرار و جدایی خانواده
با قدرت گرفتن طالبان، خواهران خیرزاد مجبور به فرار شدند و مسیر زندگی‌شان جدا شد. نظیره به ایتالیا رفت و نظیمه همراه برادرانش به نزدیکی هانوفر در آلمان رسید. برای سه سال، نظیره تنها بود و تجربه جدایی و دوری از خانواده برایش بسیار سخت بود.
ورزش در سایه ممنوعیت‌ها
نظیره و نظیمه از کودکی عاشق ورزش بودند: فوتبال، دویدن، کوهنوردی و اسکی. در افغانستان دختران اجازه ورزش نداشتند و حتی والدین‌شان در ابتدا مخالف بودند. خواهران مجبور بودند به والدین بگویند که به کلاس ریاضی می‌روند، اما در واقع برای تمرین و ورزش بیرون می‌رفتند.
با این حال، استعداد و پشتکار آن‌ها باعث شد توجه‌ها جلب شود. نظیمه در مسابقات اسکی برنده شد و نظیره حتی به تیم ملی فوتبال افغانستان دعوت شد. نظیره، که در حال حاضر ۲۱ ساله است، در تیم فوتبال ۱. اف. سی. Mittelbuchen در آلمان بازی می‌کند و دروازه‌بان تیم است. موفقیت های این دو خواهر باعث شد خانواده و جامعه نیز به آن‌ها افتخار کنند و مسیر جدیدی برای آزادی و امید در زندگی‌شان آغاز شد که اکنون الهام‌بخش دیگر دختران افغانستان هستند.
نویسنده: زهرا نظری
