چتین گولتیکین، قبل از انجام مصاحبه به سیگار می چسبد تا خود را آرام کند. احساسی عجیبی تمام وجودش را پرساخته‌بود. او، برادر یکی از قربانیان حمله نژادپرستانه در هانائو، چهار سال پس از این واقعه، همچنان در غم و اندوه از دست دادن برادر است. در این روزها، وی به شدت مشغول به ارائه مطالبی است که در کتابی درباره این حادثه و تجربیات خانواده‌اش نگاشته است.
درسوگ برادر
او ۴۹ ساله است و هانائو، شهری است که در آن متولد شده و زندگی می‌کند. خانواده او به مانند باقی خانواده قربانیان دارای پیشینه مهاجرت در آلمان است. قسمیکه یادآور شدیم، چتین، برادرش را در این حمله نژادپرستانه از دست داد. او در مورد اضطراب و سلامت روانی خود صحبت می‌کند و هنگام گفت‌وگو با دیگران، با مشت روی میز می‌کوبد به نحوی که انگار کسی حرف‌هایش را شنوا نیست. این نویسنده نارضایتی خودش را به خاطر اینکه پس از شوک این حادثه مجبور شده است به مراجع روان‌درمانی مراجعه کند اظهار می‌کند. به گفته او، قبل از این حادثه، همه خانواده‌های قربانیان این واقعه مسئولیت و بار مربوط به خودشان را به دوش می‌کشیدند. در همین حال او می‌افزاید که در کشور آلمان، مانند بیماری یا تصادف، هیچ کمک مالی و یا پشتیبانی خاصی برای قربانیان حملات نژادپرستانه وجود ندارد. بنابرین آنها مجبورند تا زیر نظر روانپزشک باشند.
« کار را برای مان شهرداری و مسئولان سختر نموده‌اند. ما اکنون نه تنها با نژادپرستی مبارزه می کنیم، بلکه باید به همه ثابت کنیم که مشکلات روانی داریم. من حتی نمی‌توانم بخوابم.»
چتین هرگز نمی خواست کتابی بنویسد، اما مطمین است که اگر برادرش زنده می‌بود، زندگی‌نامه خود را می‌نوشت. لازم به ذکر است که کتاب چتین با نام «متولد، بزرگ شده و مقتول در آلمان» در حال حاضر در فروشگاه های اینترنتی رتبه اول را دارد. به گفته او، تا به این حال ۴۰۰۰ نسخه اول و ۶۰۰۰ نسخه از چاپ دوم به طور کامل به فروش رفته‌است. در ضمن، نسخه سوم هم اکنون در دسترس است. این نویسنده ۴۹ساله، هیچ اطلاعات دقیقی در مورد تعداد کتاب های بفروش‌رفته در فروشگاه های آنلاین را ارائه نکرد.
شب حادثه
چتین گولتیکین، نویسنده کتاب متولد، بزرگ شده و مقتول در آلمان، درباره شب حادثه می گوید که او در خانه بود که پسرش با او تماس گرفت و از او خواست به محل حادثه در کورت شوماخر پلاتز بیاید. وقتی به آنجا رفت اصلاً در مورد حمله نژادپرستانه فکر نمی کرد. این مرد ۴۹ ساله می گوید که وقتی چراغ های چشمک‌زن و افسران پلیس را دید، فکر کرد که هاناو مورد حمله تروریستی قرار گرفته است: «به سرعت آن شب در سالن ورزشی مشخص شد که یک نژادپرست چندین تن را کشته است. پلیس در ساعت ۶ صبح به ما گفت که چه کسی مرده است، چه کسی به شدت مجروح شده است، فهرستی از اسامی قربانیان را آوردند که نام برادرم گوکان نیز مشمول آن بود.»
پس از حمله حادثه نژادپرستانه: شاهد واقعیت تلخ در هانائو
او از این واقعیت که AfD در انتخابات هسن پیروز شد، ناراحت است و شکایت می کند:« نه نفر کشته شدند و این بعد از نازی‌ها در آلمان پیشینه نداشت و با این حال در شهر هانائو بیش از ۳۰ فیصد مردم با پیشینه مهاجرت به AFD رأی دادند. من نمی فهمم، چگونه اداره حفاظت از قانون اساسی هنوز هم چنین حزبی را تعطیل نمی کند. من حزب AFD را در حمله نژادپرستانه هانائو در ۱۹ فوریه را شریک تیراندازی می‌دانم.» به گفته چتین، این حمله باعث ایجاد ترس شدید برای مردم شد. از نظر وی این حمله پیامی داشت:« این قاتل حمله نژادپرستانه، این عمل را در جایی انجام داد که بسیاری از مردم احساس امنیت می‌کردند. او این امنیت را از بین برد.»
ادامه ترس و اضطراب بین باشنده‌ها درهانائو
در ادامه این نویسنده ۴۹ ساله، ترس و اضطراب خودش و باشنده‌های این شهر را بازگو می‌کند: «وقتی به آپارتمانم می روم، احساس امنیت ندارم. اگر شبانه اتاقم را به طرف دستشویی ترک می‌کنم، فکر می‌کنم در این راهرو، ممکن است اتفاقی برایم بیفتد. وقتی در آپارتمانم از اتاقی به اتاق دیگر می‌روم باید مراقب باشم که مبادا آتش یا گلوله از پنجره یا در آپارتمان به من پرتاب شود. هنوز خانواده‌هایی هستند که حوله‌ها را کاملا خیس می کنند و زیر شکاف دروازه می‌گذارند تا از آتش گرفتن درامان بمانند.» در ادامه صحبت‌هایش می‌گوید:« نه تنها نژادپرستی وجود دارد، بلکه شما عملاً می توانید نژادپرستی را ببینید.»
از او پرسیدم ، تا در مورد برادرش گوکان صحبت‌های داشته باشد؛
چیتین، در هنگام صحبت از برادرش لبخند تلخی را بر لبانش می‌نشاند و ادامه می دهد:« برادرم سند فارغ التحصیلی نداشت یعنی نتوانست مدرسه اش را کامل کند. بنابرین هیچگاه نتوانست که برای خود یک کار تدارک ببیند. گوکان برای اینکه کمک هزینه نگیرد، دست به فروش مواد مخدر زد. به زندان رفت و حتی یکبار با ۲۰ نفر درگیر شد و خیلی از آنها را زخمی ساخته بود. او بازهم به زندان رفت و باز هم بیرون شد. همین گونه ادامه داد. داستان زندگی گوکان، درسی برای دیگر جوانان است. او پس از مرگش کاری خوبی انجام داد. این کتابی که من نوشته ام، برای خیلی از جوانان نه تنها در آلمان، بلکه در اتریش و سوئیس به مانند یک رهنمود عمل خواهد‌کرد.»
چتین در مورد تهدیدهای نژادپرستانه و علائم پس از این حادثه گفت که تا به این حال، هر روز در محل جنایت گل و شمع گذاشته می شود تا یاد و خاطره قربانیان زنده بماند. به گفته او، در ابتدا آنها با شمع های شکسته، عکس های پاره شده و گل های پر-پر شده مواجه شدند. اما پس از نصب دوربین های نظارتی پلیس در محل، چنین حوادثی متوقف شد. او پس از انتشار کتابش از نحوه دریافت نظریات در شبکه های اجتماعی می گوید.
«البته ما نظریات خوب و بد دریافت می کنیم. مثلاً می گویند که خوب شد که گوکان کشته شد. زندگی او با پیشینه جنایتکارانه دلیل آن بود که در نهایت او کشته شود، یا می‌نویسند که لیاقتش را داشت:« به عنوان کامنت گذاران بالغ شما کشته شدن گوکان را مشکلی بزرگی نمی‌دانید، اما این هشت نفر دیگر چه بودند؟ آنها که جنایتکارنبودند. چرا نمی‌گوید که یک نژادپرست چه کرد؛ اما می‌نویسید خوب شد.»
در حالی که گفتگوی ما طولانی شد، با پیامی به گفتگوی ما پایان داد.
«اگر عاشق طبیعت هستید، پس شمامی دانید که همه جا زیبا هستند. آیا درختان و گل‌ها در چین، در ونزوئلا یا در هر جایی متفاوت از اینجا به نظر می‌رسند یا هم‌سان اند. درست مانند طبیعت ما باید مردم را آنگونه که هستند دوست داشته باشیم، مجبور نیستیم که به مانند آنها باشید یا با آنها ازدواج نمایید تا رابطه برقرار گردد. این آزاردهنده است که این افراد در این هزاره یا عصر حتی وجود دارند.»
https://youtu.be/0_NFe-4GDrk
یادآوری: در یک حمله نژادپرستانه، در ۱۹ فوریه ۲۰۲۰، توبیاس راثین ۴۳ ساله به ۹ نفر با پیشینه مهاجر در هانائو، تیر اندازی کرد. سپس مادرش و در نهایت خودش را با گلوله کشت. این حادثه، به عنوان راست افراطی و دارای انگیزه نژادی توسط پلیس شناخته طبقه‌بندی گردید. گوکان گلتکین برادر چتین گولتکین نیز شامل کشته شده‌گان بود.
سوالات بی‌پاسخ بستگان قربانیان حمله نژادپرستانه‌‌ای هانائو
افزایش خشونت‌های جناح راست و ممنوعیت یک انجمن این گروه
شعارهای نژادپرستانه در یک مهمانی دانشگاه روتنبورگ
Bild: Sona Sahar
